List św. Pawła do Rzymian 15:2
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
15:2 Przetoż każdy z nas niech się bliźniemu podoba ku dobremu dla zbudowania;
Komentarz
- Każdy z nas
- Nie „młodszy” ani „starszy”, ale każdy z nas.[1]
- Powinniśmy raczej zaprzeć się samych siebie niż ranić czyjeś sumienie.[2]
- Chociaż Nowe Stworzenie powinno jako kwestę priorytetową traktować swoje zbudowanie, to jednak powinno również pamiętać o swej odpowiedzialności wynikającej z faktu członkostwa w Chrystusie i powinno być skłonne służyć innym.[3]
- Ten, kto nie nauczy się poświęcać swych własnych preferencji dla dobra innych, taki nigdy nie rozwinie charakteru wymaganego przez Pana od tych, którzy mają być Jego współdziedzicami w Królestwie.[4]
- Bliźniemu
- Tym najbliższym względem nas: braci, naszych rodzin i innych. Żadna gorliwość w służbie dla prawdy nie zwolni nas z obowiązków względem naszych rodzin.[5]
- Swemu bratu, cierpliwie odnosząc się do niewygód, jakie pociągają za sobą jego błędy.[6]
- Jesteśmy odpowiedzialni względem tych, którzy nie są równie silni albo nie mają tak jasnego poznania jak my sami; jest to odpowiedzialność, której nie będziemy chcieli zaniechać, o ile tylko nasze serca pozostają w harmonii z duchem Boskiej miłości.[7]
- Podoba
- Nie jest dla nas możliwe zadowolenie wszystkich ludzi. Nasz wysiłek powinien być skierowany dla osiągnięcia ich dobra, na miarę naszych sposobności. Mamy pobudzać ich do miłości i dobrych uczynków, na ile to tylko możliwe.[8]
- Zgodnie z właściwymi zasadami.[9]
- Jak i ja staram się pod każdym względem podobać się wszystkim, nie szukając korzyści własnej, lecz wielu, aby byli zbawieni – 1 Kor. 10:33.[10]
- Gdyby każdy chrześcijanin mógł zastosować te słowa do siebie, rezultat byłby magiczny, energetyzujący. Zobaczyliby w chrześcijanach wyrzeczenie się ich własnych preferencji w imię korzyści innych.[11]
- Ku jego dobru
- Niech nikt nie szuka własnej korzyści, lecz korzyści bliźniego – 1 Kor. 10:24.[12]
- Nie oznacza to, że powinniśmy koniecznie podobać im się według ciała. Należy raczej pobudzać ich czyste, duchowe umysły do miłości, wiary i gorliwości, do dobrych uczynków.[13]
- Gdyby wszyscy obecnie cieszący się teraźniejszą prawdą podjęli decyzję o prowadzeniu życia zgodnie ze standardami Pana, jakiż rezultat by to ze sobą przyniosło, jaki wpływ wywarłyby ich słowa, ich myśli, ich uczynki![14]
- Dla zbudowania
- Ku pomocy, podniesieniu na duchu, zbudowaniu, przede wszystkim w kwestiach duchowych.[15]
- Nie przez ignorowanie jego błędów, lecz poprzez łagodne namawianie go do walki z nimi.[16]
- Wszystko wolno, ale nie wszystko jest pożyteczne; wszystko wolno, ale nie wszystko buduje – 1 Kor. 10:23. [17]
- Nasze ogólne rozumne postępowanie, rozmowy, maniery, ubiór, itp.; wszystko to powinno być ku chwale Bożej.[18]
- Nie powinniśmy zniżać się do metod światowych. Jeżeli nie możemy podobać się im w tym, co jest dobre, powinniśmy unikać niepotrzebnego kontaktu.[19]