List św. Pawła do Rzymian 5:12

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

5:12 Przetoż jako przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć; tak też na wszystkich ludzi śmierć przyszła, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.

Komentarz

  • Przeto
    1. Odnosi się tutaj ponownie do pojednania wspomnianego w wersecie Rzym. 5:11.[1]
    2. W przeciwieństwie do nauk ewolucjonistów.[2]
  • Jak przez jednego człowieka
    1. Ojciec Adam przez swe nieposłuszeństwo uwikłał siebie i cały rodzaj ludzki w coś, co Pismo Święte nazywa „przekleństwem” albo karą, karą śmierci.[3]
    2. Odpowiedzialność za upadek ponosi Adam.[4]
    3. Kłamstwo Szatana było przyczyną nieposłuszeństwa pierwszego człowieka.[5]
    4. Efekt upadku Adma przeszedł na jego potomstwo przez dziedziczenie.[6]
    5. Tylko niedoskonałe, umierające istoty mogły pochodzić z nasienia Adama.[7]
    6. Ojciec Adam miał życie, lecz je utracił poprzez nieposłuszeństwo w Edenie; w zamian za co został obciążony wyrokiem śmierci.[8]
    7. Potępienie Adama jako człowieka nie spowodowało odrębnego potępienia jego dzieci, lecz objęło je jako członków jednego człowieka.[9]
    8. Otrzymanie przez potomstwo Adama błogosławieństw płynących z odkupienia dokonanego przez Chrystusa jest równie pewne, jak pewny był jego udział w przekleństwie, jakie spadło na ojca Adama.[10]
    9. Lepiej jest, że wszyscy zostali potępieni w Adamie, niż gdyby mieli być skazywani na śmierć indywidualnie, ponieważ mogą być uwolnieni przez jednego człowieka – Jezusa Chrystusa.[11]
    10. W którym wszyscy zgrzeszyli.[12]
    11. Na początku Adam był doskonały i miły Bogu.[13]
    12. Grób przedstawia karę nałożoną na Adama za jego przestępstwo i został on odziedziczony przez wszystkie jego dzieci.[14]
    13. Adam stworzył, wywołał to „piekło”, stan śmierci względem całej ludzkości przez swe nieposłuszeństwo.[15]
    14. Śmierć rodzaju ludzkiego nie zależała od Ewy, lecz całkowicie od Adama.[16]
    15. Adam nie został zwiedziony, wobec czego ponosił większą odpowiedzialność niż Ewa.[17]
    16. Chociaż to Ewa zgrzeszyła jako pierwsza, jej czyn nie naraził rodzaju ludzkiego na niebezpieczeństwo, ponieważ rodzaj ludzki znajdował się nie w niej, lecz w Adamie.[18]
    17. Tożsamość Ewy była tak ściśle związana z Adamem, że nawet gdyby sama nie zgrzeszyła poprzez sięgnięcie po zakazany owoc, to jednak mimo wszystko podzieliłaby jego karę śmierci, będąc częścią swego męża.[19]
    18. Gdyby sama Ewa zgrzeszyła, to rodzaj ludzki by nie umierał. Potomstwo Adama byłoby takie samo, niedoskonałość Ewy nie dotknęłaby go.[20]
    19. Chociaż śmierć nie zależała od Ewy, to jednak miała ona swój udział w jej sprowadzeniu; podobnie odnowa życia nie zależy od Oblubienicy Chrystusowej, lecz od Jezusa, chociaż ma ona udział w dziele restytucji.[21]
    20. Poprzez grzech Adama potępienie stało się udziałem całego rodzaju ludzkiego, zaś jego małżonka, matka Ewa, była wraz z nim uczestnikiem tego wszystkiego.[22]
    21. Adam i jego małżonka byli jednym, a nie dwojgiem, dlatego też Ewa podzieliła wyrok, jaki dotknął Adama, do którego przyczyniło się również jej postępowanie.[23]
    22. Bóg zamierzył,, aby cały rodzaj ludzki zrodzony był z jednej pary, aby gdy wejdzie grzech i dosięgnie całą ludzkość, śmierć jednej osoby wystarczyła do odkupienia wszystkich.[24]
    23. Rozprzestrzenianie się gatunku nie rozpoczęło się aż do chwili po upadku – dzięki tej Bożej opatrzności każdy członek rodzaju może mieć udział w odkupieniu.[25]
    24. Skoro duchowni wszystkich denominacji nie wierzą, że potępienie Adama przeszło na wszystkich, jak mogą wierzyć, że odkupienie zostało dokonane przez naszego Pana Jezusa raz za wszystkich, za Adama i jego potomstwo.[26]
  • Grzech wszedł
    1. Przed przestępstwem Adama na świecie nie było grzechu ani śmierci.[27]
    2. Adam sprzedał siebie i swój ród grzechowi.[28]
    3. Przyczyna wszelkich smutków i całego nieszczęścia na ziemi.[29]
    4. Ojcowie jedli cierpkie grona, a zęby synów ścierpły. – Jer. 31:29, Ezech. 18:2 [30]
    5. Grzech był nielojalnością, nieposłuszeństwem, zaś karą za niego była śmierć.[31]
    6. W Edenie; od tej chwili rozpoczął się ciągły proces upadku, za wyjątkiem wprowadzonej przez Boga soli ziemiMat. 5:13, której wpływ miał powstrzymywać masy społeczne od zepsucia.[32]
    7. Dowód, że grzech, śmierć oraz całe zło wywołane zostało nieposłuszeństwem człowieka, jest z pewnością zaprzeczeniem tezy, że Bóg jest jego autorem.[33]
  • Na świat
    1. Grzech Adama był grzechem świata, ponieważ on był światem – rodzaj ludzki był w nim zawarty.[34]
    2. Nauka ta jest odległa od wywodów ewolucjonistów, Biblia naucza czegoś dokładnie przeciwnego.[35]
  • Przez grzech
    1. W wyniku grzechu.[36]
    2. Jako konsekwencja grzechu.[37]
    3. Albo jako kara za grzech.[38]
    4. Zanim grzech wszedł na świat, nie było na nim śmierci.[39]
    5. Potępienie śmierci wyniknęło z rozmyślnego grzechu Adama.[40]
    6. Nie byłoby czegoś takiego na świecie jak śmierć, gdyby nie grzech; zatem grzech i śmierć stanowią przekleństwo.[41]
    7. Grzech, nieposłuszeństwo, przyniosły ze sobą karę, śmierć, która osłabiła wizerunek Boga i pod każdym względem zdegradowała człowieka.[42]
    8. W ten sposób śmierć i wszystkie jej pochodne przeszły na ród Adama, ponieważ wszyscy zostali zarażeni chorobą grzechu.[43]
    9. Płynie stąd nauka, że grzech, choroby i degradacja są złem; nie z powodu błędu w pracy naszego Stworzyciela, lecz poprzez dziedziczenie w wyniku przestępstwa Adama.[44]
    10. Adam stracił władzę związana z doskonałym człowieczeństwem i całe prawo do doskonałości poprzez nieposłuszeństwo.[45]
    11. Adam został odsunięty od społeczności z Bogiem, wygnany z Edenu i poddany warunkom umierania.[46]
    12. Ofiara okupu złożona przez Jezusa dotyczyła śmierci Adamowej i grzechów Adamowych, a nie innych.[47]
    13. Grzech umyślny nie jest grzechem Adamowym, w jakimkolwiek sensie tego słowa. Okup za grzech Adamowy nie wywołuje zatem uwolnienia z odpowiedzialności za grzech umyślny.[48]
  • Śmierć
    1. Wyrok śmierci, przekleństwo, gniew Boży.[49]
    2. Gniew Boży jest objawiony w wyroku śmierci, jaki ciąży nad naszym rodzajem od 6000 lat.[50]
    3. Wszedł.[51]
    4. Ludzkość została skazana na wymarcie.[52]
    5. Cały świat ludzkości został przez Jehowę uznany za niegodny wiecznego życia.[53]
    6. Wyrok nie wspominał jedynie o śmierci i powrocie do życia po jakimś czasie, lecz o pozostaniu martwym, o wiecznej śmierci.[54]
    7. Kara, wyrok, odpłata za grzech.[55]
    8. Kara za grzech jest wszędzie opisana jako zniszczenie.[56]
    9. Na człowieka, na wszystkich ludzi przyszła śmierć, a nie wieczne męki.[57]
    10. Gdyby tą karą były wieczne męki, czy apostoł byłby upoważniony do uczynienia tego stwierdzenia?[58]
    11. Przekleństwo śmierci jest o wiele bardziej sensowne niż błędna doktryna o wiecznych mękach.[59]
    12. Cały ból, cierpienie, smutek i choroby jakich doświadczamy są częścią procesu umierania.[60]
    13. Adam stracił wieczne życie i społeczność z Bogiem, a w zamian otrzymał choroby, ból, smutek, śmierć.[61]
    14. Bóg, który dał możliwość wiecznego życia, miał pełne prawo, pełną moc, aby zakończyć to życie, gdy zostało wykorzystane w sposób sprzeczny z Jego rozkazem.[62]
    15. Boża mądrość i sprawiedliwość nie mogą być zakwestionowane – wyrok śmierci został wydany w sprawiedliwy sposób na wszystkich przez ojca Adama.[63]
    16. Jedynie Adam i Ewa, zanim zgrzeszyli, oraz nasz Pan Jezus, który był bezgrzeszny, mieli życie w pełnym tego słowa znaczeniu; wszyscy inni urodzeni pod potępieniem, właściwie rzecz ujmując - umierają, a nie żyją.[64]
    17. Słowo to jest niekiedy używane w symbolicznym znaczeniu, jednakże za nim kryje się rzeczywista śmierć, która przyszła na wszystkich.[65]
    18. Śmierć Adamowa była karą za grzech wymierzoną po jego popełnieniu.[66]
    19. Adam stał się niewolnikiem grzechu, a w jego wyniku, niewolnikiem śmierci.[67]
    20. Śmierć i grzech.[68]
  • Na wszystkich ludzi
    1. Cały rodzaj ludzki.[69]
    2. Zanim się narodzili.[70]
    3. Świat ludzkości może być uznany za rodzaj potępiony, objęty wyrokiem śmierci.[71]
    4. W ten sposób całe stworzenie zostało poddane kruchości (wrodzonej skazie grzechu i związanemu z nim potępieniu na śmierć).[72]
    5. Upadek Adama rozciągnął się w naturalny sposób na jego potomstwo, wzmagając swą siłę i pęd.[73]
    6. W ramach Bożego prawa cały rodzaj został osądzony w swym przedstawicielu, w Adamie.[74]
    7. Rozciąga się ona na całą ludzkość, a nie jedynie na największych grzeszników, lecz również na nowonarodzone i nienarodzone dzieci.[75]
    8. Dziecko mające za sobą godzinę życia dzieli ból i proces umierania na równi z tymi, którzy żyją dłużej i uczestniczą w przestępowaniu praw sprawiedliwości.[76]
    9. Wszyscy są grzesznikami, wszyscy są zniedołężniali, schorowani i umierający.[77]
    10. Oto urodziłem się w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka mojaPsalm 51:7. [78]
    11. Dzieci Adama narodziły mu się po utraceniu przez niego prawa do życia, tak że nie był on w stanie przekazać im więcej, niż sam posiadał – umierającą naturę.[79]
    12. Tak jak wszystkie dzieci Adama były potępione jeszcze przed swymi narodzinami, tak wszystkie zostały odkupione, z czego większość przed swym narodzeniem.[80]
    13. Chociaż czystość powinna być kultywowana od dzieciństwa, to jednak nadzieja świata nie leży w czystości dzieciństwa i unikaniu grzechu. Nadzieją ludzkości jest Chrystus.[81]
    14. Upadek i grzeszne tendencje wrodzone w nasz stan są tak silne, że nikt nie jest w stanie zupełnie ich przemóc.[82]
    15. Całe potomstwo Adama odziedziczyło słabości umysłowe, moralne i fizyczne.[83]
    16. Kara śmierci została odziedziczona przez całe potomstwo Adama, tak żeby żaden człowiek na Ziemi nie miał życia.[84]
    17. Dziedziczenie jest wspólne dla każdego członka naszego rodzaju, chociaż w naturze istnieją przeciwwagi.[85]
    18. Ponieważ dzieci Izraela, podobnie jak i inne narody, były potomstwem Adama, dzieliły jego wyrok śmierci.[86]
    19. Wszyscy zostali potępieni w wyniku jednego przestępstwa, grzechu jednego człowieka.[87]
    20. Bogu przysługuje zarzut nieposłuszeństwa wobec ludzkości, wobec czego słusznie nałożył wyrok, potępienie na Adama i jego ród – „umierając umrzesz”.[88]
    21. Wyrok śmierci przeszedł również na Enocha i Eliasza, podobnie jak i na pozostałe dzieci Adama, więc gdziekolwiek by oni nie byli, nadal pozostają pod wyrokiem śmierci.[89]
    22. Enoch został zachowany od zatracenia w śmierci – mimo iż znajdował się pod prawnym wyrokiem śmierci.[90]
  • Śmierć przyszła
    1. Śmierć Adamowa, pierwsza śmierć, w przeciwieństwie do drugiej śmierci.[91]
    2. Wyrok śmierci zaciążył na Adamie, a pośrednio dotknął cały jego ród.[92]
    3. Długość życia człowieka obniżyła się, podczas gdy umysłowe, moralne i fizyczne dolegliwości spotęgowały się.[93]
    4. Z Boskiego punktu widzenia każdy jest martwy, kto jest objęty wyrokiem albo czyje życie zostało w jakimkolwiek stopniu osłabione w wyniku przekleństwa.[94]
    5. Karą za grzech jest śmierć – włączając w to próby, słabości oraz cierpienia obecnego życia, które są efektami ubocznymi procesu umierania.[95]
    6. Tak jak śmierć została wywołana grzechem, tak wszelkie katastrofy mają wspólne źródło i pozostają pod kontrolą tego, który ma władzę śmierci, Szatana.[96]
    7. Tak jak śmierć jest przekleństwem, tak choroba jest śmiertelną trucizną działającą w naszym systemie.[97]
    8. Każda choroba jest częścią procesu umierania, a zatem, jest obca naturalnemu stanowi człowieka, jaki został przewidziany przez Boga.[98]
    9. Tak jak śmierć jest oznaką grzechu i nigdy by się nie pojawiła inaczej, jak tylko jako kara za niego, podobnie i choroby, ponieważ są one częścią procesu umierania.[99]
    10. Najgorszym, co mogłoby spotkać dzieci złego, jest śmierć.[100]
    11. Pierwsza śmierć przyszła na całą ludzkość (za wyjątkiem Adama) niezależnie od woli jednostki.[101]
    12. Istnieje istotna różnica pomiędzy prawem regulującym pierwszą śmierć, a prawem dotyczącym drugiej śmierci.[102]
    13. Wzbudzenie z martwych będzie jedynym prawdziwym zbawieniem od śmierci.[103]
    14. Gdyby Bóg nie przewidział odkupienia przez Chrystusa, kara śmierci, jaka przyszła na nasz rodzaj przez Adama byłaby karą wieczną, jednakże wszyscy zostali wybawieni z śmierci.[104]
    15. Kara jest sprawiedliwym wyrazem woli i prawa Bożego względem człowieka – Karą za grzech jest śmierćRzym. 6:23. [105]
  • Bo
    1. W wyniku odziedziczonego grzechu i grzesznych skłonności.[106]
  • Wszyscy zgrzeszyli
    1. Każda ludzka dusza ma udział w upadku i stracie Adama.[107]
    2. Wszyscy są grzesznikami.[108]
    3. Nie pojedynczo, lecz reprezentowani w Adamie.[109]
    4. Nieumyślnie.[110]
    5. Nie jest prawdą, jakoby dzieci, chorzy umysłowo, itp., byli niewinni grzechu. Chociaż nie popełnili oni umyślnego, osobistego grzechu, to jako członkowie rodzaju Adama, mają oni udział w grzechu pierworodnym.[111]
    6. Ojcowie jedli kwaśne grona, a zęby synów ścierpłyEzech. 18:2. [112]
    7. Jeżeli żyłeś tak moralnie i tak ostrożnie, jak tylko mogłeś, to i tak nie osiągnąłeś doskonałości, z powodu słabości odziedziczonej przez upadek Adama.[113]
    8. Degeneracja rozpoczęła się od razu i dotknęła potomstwo zgodnie z prawami natury.[114]
    9. Mniejsza degradacja jednych oraz większa deprawacja innych; chociaż wszyscy zgrzeszyli, to jednak niektórzy oddali się zepsuciu bardziej dobrowolnie i upadli niżej niż inni.[115]
    10. Tezie tej zaprzecza Christian Science ze swoją teorią, że nie ma grzechu ani zła, a zatem, nie ma Boskiego wyroku przeciwko Adamowi i jego rodzajowi, że nie ma śmierci.[116]


Przypisy

  1. R-43:1, R-483:3
  2. A-61, A-162, R-2395:3
  3. SM-28, SM-779, R-5372:2, R-3093:1, R-2100:5
  4. R-5716:6, R-5402:6, R-4552:2, R-930:3, E-189, PD-10
  5. Q-799.2
  6. R-5719:6
  7. E-102
  8. R-3475:2
  9. R-4499:4
  10. R-3686:4
  11. HG-731
  12. R-2050:3, R-13:1
  13. Szablon:OV
  14. R-5463:3
  15. Q-785.T
  16. E-102
  17. PD-10
  18. R-2100:5, Q-264.2
  19. R-2100:5, A-124
  20. R-776:6
  21. R-777:1
  22. R-4138:5
  23. A-124, R-2100:5
  24. R-5900:1
  25. R-1552:1
  26. R-4017:2
  27. R-2395:3, R-4972:6, R-981:4
  28. E-452
  29. Szablon:OV
  30. R-2608:5, R-2611:4
  31. R-5979:2
  32. R-1091:3
  33. R-871:3
  34. R-145:2
  35. R-5140:3
  36. E-309, F-333, R-3391:2, R-3256:4, R-2395:4, R-2100:5, R-2050:3, R-1718:2, R-1196:4, R-1026:3, SM-779
  37. R-1085:1
  38. R-1026:3
  39. R-981:1
  40. R-1452:6
  41. SM-799, NS643-2-{{{3}}}
  42. R-1374:4
  43. R-4426:3, R-4138:5, R-1374:3, R-1105:5
  44. R-2395:3
  45. R-1228:4
  46. SM-612
  47. R-1454:2
  48. R-1454:2
  49. HG-228, NS228-4-{{{3}}}
  50. Q-328.T, NS231-6-{{{3}}}
  51. R-1196:4
  52. R-875:2
  53. F-395
  54. R-875:3
  55. E-452, F-395, R-1026:2
  56. R-1026:3
  57. R-4552:2, R-1085:2, R-1026:2, Szablon:CR, Szablon:CR, NS586-3-{{{3}}}, NS110-6-{{{3}}}
  58. R-1026:3
  59. HG-650
  60. R-4972:6, R-3921:5
  61. R-4552:2
  62. SM-29
  63. R-1506:6
  64. R-1105:5
  65. R-891:2
  66. R-911:4
  67. R-5355:3
  68. R-5372:2
  69. R-838:3
  70. R-1780:1
  71. Q-764.4
  72. R-1780:6
  73. F-395
  74. R-723:2
  75. R-1477:5
  76. F-333
  77. R-4138:5
  78. NS351-5-{{{3}}}
  79. R-5972:2
  80. R-3686:4
  81. R-2049:4
  82. R-4812:1
  83. R-4552:2, R-4982:1, R-3921:5, R-3391:2, R-2256:4, PD-11, NS650-2-{{{3}}}
  84. R-3475:2, R-1565:6
  85. R-4812:1
  86. R-5046:3
  87. Szablon:PT, SM-662, Q-760.4
  88. R-3915:3
  89. R-3417:5, R-2153:5
  90. R-3378:4
  91. HG-356, NS357-5-{{{3}}}
  92. E-331, R-2847:5
  93. Szablon:OV, HG-586
  94. R-3417:5
  95. R-2847:5
  96. R-583:5
  97. R-2000:1
  98. R-2000:1
  99. R-2000:1
  100. R-3133:4
  101. R-1324:1
  102. R-1324:1
  103. R-1253:2
  104. R-1086:1, HG-586
  105. R-723:2
  106. E-24, E-484, R-2759:2, R-2395:3
  107. E-428, R-5719:6, R-5372:2, R-4982:1, Szablon:OV, Q-264.3
  108. E-24, R-4812:1, R-5372:2, R-3391:2, R-2759:2, R-2395:2, Szablon:OV, SM-699
  109. R-3654:3
  110. R-1781:1
  111. R-2050:3, R-192:4
  112. E-309
  113. R-604:5
  114. R-3391:2
  115. R-3256:4
  116. R-3900:2