Ewangelia św. Mateusza 11:25
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
11:25 W on czas odpowiadając Jezus, rzekł: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi! żeś te rzeczy zakrył przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je niemowlątkom.
Komentarz
- I rzekł
- Wygłosił wobec obecnych współwierzących słyszalną dla wszystkich modlitwę.[1]
- Wysławiam cię, Ojcze, Panie
- Docenił mądrość Ojca w tym, że wyłącznie ludziom o odpowiednim stanie serca pozwolił zobaczyć i w pełni zrozumieć obecne powołanie Kościoła.[2]
- Wraz z naszym Panem możemy się radować z ustanowionego porządku, w którym w swej mądrości Bóg ukrył pewne właściwości planu wieków i uczynił je widocznymi i zrozumiałymi tylko dla „wybranych”.[3]
- Gdyby ci bogaci i wielcy ujrzeli w pełni prawdę, ciążyłaby na nich większa odpowiedzialność.[4]
- Nie można pogodzić takiego stwierdzenia z powszechnym – choć niebiblijnym – poglądem, jakoby znaleźli się lub podążali do miejsca wiecznej męki.[5]
- Zakryłeś te rzeczy
- ten łaskawy i miłosierny plan, który daje biednym Sodomitom wspaniałe możliwości na przyszłość.[6]
- Gdyby świat miał się z wyprzedzeniem dowiedzieć o czekających go kolejach, z pewnością byłoby to dla niego szkodliwe.[7]
- Wyjawienie wszystkich tajemnic swojego planu nie byłoby rozsądne, ponieważ Przeciwnik i jego towarzysze zrobiliby wówczas wszystko, żeby go udaremnić.[8]
- Niepoświęcony umysł nie może pojąć i zrozumieć Tajemnicy Boga.[9]
- Wielu pozostaje ślepymi wobec spraw duchowych, wezwania i powołania Kościoła.[10]
- Przed mądrymi
- Mądrymi według norm światowych, pozwalając na to, żeby pogarda i drwiny były im nieodłączne.[11]
- W szczególności mądrymi mieszkańcami Kafarnaum i Betsaidy.[12]
- Pozostający pod wpływem mamony Faryzeusze byli zbyt zadowoleni z siebie, uczeni w Piśmie zbyt pewni i zuchwali, a Doktorzy Prawa zbyt dumni i pretensjonalni.[13]
- Których Bóg tego świata oślepił geniuszem ich własnego ziemskiego poznania i miłością do oddawania czci ludziom.[14]
- I zginie mądrość jego mędrców, a rozum jego rozumnych będzie się chował w ukryciu. – Izaj. 29:14 [15]
- Którzy postrzegają to jako fantazyjną, bajkową opowiastkę, której nikt, poza prostymi ludźmi i dziećmi, nie mógłby potraktować poważnie.[16]
- Mijając niektórych spośród najbardziej uczonych Pan wykorzystuje ścieżki przedstawicieli i posłańców, którzy dla wielu są nie do przyjęcia.[17]
- I roztropnymi
- Roztropnymi w rozumieniu światowych standardów – wolących pieniądze, popularność i zaszczyty pochodzące od ludzi niż prawdę.[18]
- Zbyt roztropnymi.[19]
- Przenikliwymi i przebiegłymi, wykształconymi, uczonymi i ważnymi.[20]
- Tymi, którzy nie wyznają doktryny o poświęceniu i uważają, że nieostrożne jest jej nauczać.[21]
- Objawiłeś je
- Nie poprzez cuda, które otworzyłyby ich umysły i serca na zrozumienie, ale poprzez proste środki – dowodząc, uzasadniając i rozumując tak długo, aż pojęli Boski zamiar.[22]
- Prostaczkom
- Jeżeli chodzi o ludzką politykę i umiejętności; szczerego serca, niewyszukanym, łagodnym i ubogim w duchu.[23]
- W prostocie i łagodności.[24]
- Mającym mniej do stracenia z ziemskiej natury.[25]
- Ludzie nieuczeni i prości. – Dzieje Ap. 4:13 "Malutcy” Pana – łagodni, pokorni, skromni, uniżeni, otwarci na naukę.[26]
- Pokornego serca i umysłu, gotowi do tego, aby być kształconymi przez Pana zamiast pragnący nauczać Jego.[27]
- Tym, którzy nie chwalą się mądrością w sensie rozumianym przez świat.[28]
- Prostaczkowie w mądrości ogólnie pojmowanej przez świat mają w każdym sensie przewagę w kwestii wiary i posłuszeństwa w Wieku Ewangelii.[29]
- Nie można oszukać dziecka – wierni, którzy odrzucają uprzedzenia, dumę oraz ambicje i zwyczajnie podążają po śladach Boskiego słowa i oceniając wszystko przez pryzmat prawdy.[30]
- Obecne przesłanie Ewangelii przeznaczone jest dla ludzi wyjątkowych i skierowane jest szczególnie do klasy średniej spośród nich – pokornych, ale inteligentnych, bardziej niż bogatych i ważnych.[31]
- Ze światowego punktu widzenia, prostaczkowie są głupcami, którzy pokładają nadzieję w sprawach niewidzialnych oraz nienamacalnych i odrzucają możliwość oraz chęć ziemskiego bogacenia się.[32]
- Uniżeni i skromni mogą osiągać wysokie ideały w sercach i czynach oraz kształtować silne charaktery.[33]
- Którzy bezceremonialnie i bez skrępowania wypaplają prawdę.[34]
Przypisy
- ↑ R-2251:6
- ↑ R-4599:2
- ↑ R-4599:2
- ↑ R-5075:5, R-4599:2
- ↑ R-2267:6
- ↑ R-2624:4, R-236:4
- ↑ R-4644:5, R-4444:6
- ↑ Szablon:CR
- ↑ SM-12
- ↑ R-4599:1
- ↑ B-29
- ↑ R-2267:5
- ↑ Szablon:CR, NS398-2-{{{3}}}
- ↑ R-1418:3
- ↑ R-589:3
- ↑ R-3585:2
- ↑ R-5258:4
- ↑ R-2639:5
- ↑ R-972:4
- ↑ R-3585:2
- ↑ R-236:4
- ↑ R-3910:5
- ↑ R-2267:6, SM-13
- ↑ R-589:3
- ↑ Szablon:CR, NS398-3-{{{3}}}
- ↑ HG-518
- ↑ R-2624:6
- ↑ R-2492:6
- ↑ NS727-6-{{{3}}}
- ↑ R-957:5
- ↑ R-2692:4
- ↑ Szablon:CR
- ↑ R-3952:3
- ↑ R-942:2, R-236:4