Ewangelia św. Mateusza 28:18

28:18 Ale Jezus przystąpiwszy, mówił do nich, a rzekł: Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi.

Komentarz

• A Jezus przystąpiwszy
  1. Jego ósme ukazanie się po zmartwychwstaniu.
  2. O ile możemy to stwierdzić, po raz szósty.
  3. To prawdopodobnie wówczas okazał się ponad pięciuset braciom, o czym wspomina św. Paweł (1 Kor. 15:6).
  4. Nowy organizm, ale ten sam byt; nie ciało, lecz duch; nie słaby, lecz potężny; nie podlegający zniszczeniu, ale niezniszczalny; nie poniżany, lecz w czci.
• Dana mi jest
  1. Od czasu mego zmartwychwstania jako istota duchowa.
  2. Powstał, mając upoważnienie i możliwości do przeprowadzenia wielkiego dzieła wyzwolenia świata.
  3. Lecz nie jest ona wykonywana aż do chwili, gdy ciało nie stanie się doskonałe poprzez cierpienia i nie połączy się z Głową.
  4. Dopiero gdy wszyscy członkowie Kościoła dopełnią swej ofiary poprzez śmierć, wówczas Chrystus będzie w pełni uprawniony do podjęcia wielkiego dzieła odnowienia wszystkich rzeczy.
  5. On nie miał tej mocy i władzy poprzednio, w czasie ziemskiej służby. Teraz już nie jest objęty ziemskimi ograniczeniami ani ograniczeniami przymierza śmierci.
  6. Chociaż zawsze zajmował zaszczytne miejsce w niebie, to jednak dopiero, gdy Jego posłuszeństwo zostało poddane próbie, poprzez przemianę jego natury na ludzką, gdy został złożony okup, wówczas dana Mu została Jego obecna najwyższa chwała i cześć.
  7. Co zostało pokazane w czci i wyróżnieniach, jakie stały się udziałem Józefa, gdy zasiadł obok Faraona.
• Wszelka moc
  1. Władza.
  2. Fizyczna i duchowa.
  3. Jako narzędziu i przedstawicielowi Jehowy.
  4. Samo to jest dowodem na okoliczność, że Jezus nie jest już człowiekiem.
  5. Jeżeli Pan nadal jest jedynie człowiekiem, wówczas ciągle jest mniejszym od aniołów – Hebr. 2:9
  6. Włączając w to znajomość czasów i chwil w Boskim planie, również wiedzę intuicyjną.
  7. Umierając nic nie utracił, lecz wiele zyskał przechodząc poprzez śmierć.
  8. Nie oznacza to, że Ojciec abdykował lub zrzekł się swej własnej mocy i władzy; raczej należy uznać, że jest On zawsze poza wszelkimi porównaniami. (1 Kor. 15:27)
  9. "On jest Panem wszystkiego” – po swoim Ojcu, ponieważ głową Chrystusa Bóg. – 1 Kor. 11:3
  10. Chociaż Jehowa jest głową Chrystusa, to jednak możemy zauważyć, iż sprawia mu przyjemność zaszczycać Syna, czyniąc Go głową wszelkiej zwierzchności i mocy. (Kol. 2:10, Kol. 1:16, Efezj. 1:10 – Diaglott)
  11. Ponieważ upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia boskości – Kol. 1:19, Kol. 2:9 – aby wszystko, co Bóg czyni, działo się przez Chrystusa, a wszystko, co czyni Chrystus, by było czynione poprzez moc Ojca.
  12. Nie znaczy to, że nasz Pan może pominąć, unieważnić lub naruszyć jakikolwiek element Boskiego prawa i planu.
  13. Nic nie może być uczynione bez jego rozkazu.
  14. Tytuł i władza obiecana przez Ojca, należna Mesjaszowi; która kiedyś była mu przypisywana, teraz stała się faktycznie jego.
  15. On przekazał mu moc i oczekiwaną wcześniej władzę.
  16. Jego ludzka natura, gdy została ofiarowana, nie mogła uczynić nic więcej; lecz nowa natura, zupełnie rozwinięta w zmartwychwstaniu, ma pełną moc.
  17. Moc, władza i potęga zostały nabyte poprzez jego ofiarę, uznaną przez Boga i ogłoszoną człowiekowi poprzez jego zmartwychwstanie.
  18. Ściśle mówiąc, Ojciec oddał wszelki sąd Synowi już od chwili zmartwychwstania naszego Pana. (Jan 5:22)
  19. Jest jedną rzeczą mieć moc, a zupełnie inną używać jej.
  20. Wykonywanie tej władzy jest odroczone w pewnym celu.
  21. W wyznaczonym czasie przejmie potężną władzę swoją i zacznie panować. – Obj. 11:17
  22. Zostanie ona objęta w królestwie. Nieomylne prawa będą surowo egzekwowane. Będą to najsurowsze rządy, jakie świat kiedykolwiek widział, nie będzie żadnej wolności do czynienia złego.
  23. Ostatecznie wszystkie rzeczy zostaną mu poddane.
  24. Oznacza to, że dopiero od swego zmartwychwstania może on być nazwany Wszechmocnym, tak jak w zapisie Obj. 1:8.
  25. Jest to zupełnie inna wypowiedź w porównaniu z poprzednimi stwierdzeniami: Nic nie czynię sam z siebie, lecz tak mówię, jak mnie mój Ojciec nauczył. – Jan 8:28
  26. Tylko sam nasz Pan był w stanie zachować Boskie prawo i odziedziczyć Boską obietnicę.
  27. Byłem umarły, lecz oto żyję na wieki wieków i mam klucze śmierci i piekła. – Obj. 1:18
  28. Chwała Mojżesza przeminęła (2 Kor. 3:7), lecz chwała Chrystusa trwa (2 Kor. 3:11).
  29. Aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. – Jan 5:23
• Na niebie i na ziemi
  1. Pełnia władzy w zakresie spraw niebieskich i ziemskich; wobec istot niebieskich, jak i ziemskich.
  2. Aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią. – Filip. 2:10