List św. Pawła do Rzymian 14:9
14:9 Gdyż na to Chrystus i umarł i powstał i ożył, aby i nad umarłymi i nad żywymi panował.
Komentarz
- Na to bowiem
- Od chwili, gdy Jezus powiedział „wykonało się” i umarł, „crisis” należało do przeszłości”. Był to wielki punkt zwrotny, decydujący akt prawny, który zwolnił człowieka z więzów grzechu.[1]
- Przez dokonanie „wykupu” (rachunku człowieka, jego zobowiązań, itp.) za pomocą Jego drogocennej krwi, Jezus jest teraz właścicielem, „Panem wszystkiego”.[2]
- Gdy powstał z martwych, nie mówił już więcej: „Nie mogę sam z siebie nic uczynić”, ale oświadczył: „Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi”. Bóg wzbudził Go, aby był Księciem i Zbawicielem – Jan 5:30, Mat. 28:18, Dzieje Ap. 5:31 [3]
- Chrystus stał się Panem Dawida i korzeniem, z którego Dawid musi otrzymać życie w chwili swego zmartwychwstania, dzięki zasłudze śmierci Chrystusa. Władza ta została uznana przez Boga i ogłoszona człowiekowi poprzez zmartwychwstanie Chrystusa.[4]
- Jezus nie jest Panem Dawida z tego powodu, że był duchową istotą. Stał się zwierzchnikiem Dawida , „Panem wszystkiego” dzięki wielkiemu dziełu, jakie wykonał jako Pośrednik Pojednania.[5]
- Adam był panem ziemi; Jezus umarł, aby być Panem umarłych, żywych i wszelkich części ziemi. Chrystus wykorzystał ziemskość, aby odkupić ziemię; posiada to, co duchowe, aby je wszczepić duchowym.[6]
- Dzieło odkupienia poprzez śmierć nie może być mylone z dziełem drugiego Adama, które polegać będzie na wszczepieniu duchowego życia. Chrystus nie stał się drugim Adamem, dopóki nie stał się duchem ożywiającym – 1 Kor. 15:45. [7]
- Karą za nasz grzech była śmierć. Pytanie brzmiało: Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci? Odpowiedź wskazuje, że On, który grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo – Rzym. 7:24, Szablon:1 Piotr. [8]
- Gdy Chrystus zajmie swój tron, Kościół będzie królował wraz z nim – nad wszystkimi narodami, umarłymi i żywymi; w przeciwnym razie ich tytuł nasienie Abrahamowe jest błędny (Kol. 3:4, Gal. 3:29. [9]
- Chrystus
- Umarł
- Umarł, aby w ten sposób nabyć prawo kontrolowania wszystkich, którzy zmarli.[11]
- I ożył
- Śmierć naszego Pana, powstanie i ożywienie były niezbędnymi elementami dzieła odkupienia.[12]
- Umarł i ożył – najstarsze greckie manuskrypty.[13]
- Aby
- Poprzez swą śmierć i zmartwychwstanie.[14]
- Po swym zmartwychwstaniu.[15]
- To przez zasługę śmierci naszego Pana stał się On Panem, władcą, ojcem rodzaju ludzkiego oraz otrzymał moc obchodzenia sie z ludźmi jak z własnymi dziećmi, uwolnionymi od przekleństwa Boskiego wyroku.[16]
- Ten werset w trafny sposób opisuje wartościową transakcję dokonaną przez naszego Pana. Jego śmierć była konieczną przesłanką dzieła odkupienia; Jego powstanie i powrót do życia były równie konieczne.[17]
- Poprzez wzbudzenie stał się niebiańskim Panem.[18]
- Władcą, zwierzchnikiem.[19]
- Panem, właścicielem.[20]
- Władcą. „Zwierzchnictwo” oznacza dominium, moc, władzę.[21]
- Pan Dawida, Pan wszystkiego.[22]
- Pan sabatu, Pan i Chrystus, Pan chwały, Pan z nieba, jeden Pan Jezus Chrystus, jeden Pan, jedna wiara, Pan Żydów i pogan, Pan aniołów.[23]
- Anglosaskie słowo „Hlaford” oznacza „Chlebodawcę” i stosuje się je do tego, kto sprawuje opiekę i władzę nad rodziną. Tytuł „Pan”, [ang. „Lord”, przyp. tłum.] stosowany w odniesieniu do Jezusa, wyraża wspaniałą pełnię mocy i miłości.[24]
- Nasz Pan dostarczywszy okupu w postaci własnego życia za ród Adama, może w sprawiedliwy sposób dać im wszystkim nową ofertę życia.[25]
- Z prawem i mocą, aby obchodzić się z całym rodzajem jak z własnymi dziećmi.[26]
- Jeżeli chcesz skorzystać z wielkiego zbawienia przewidzianego w Rzym. 10:10, musisz publicznie i otwarcie wyznać, że Jezus jest Panem – twoim Mistrzem, że poprzez swą śmierć kupił cię i w ten sposób stał się twoim właścicielem.[27]
- Zapis 1 Kor. 15:21 zgadza się z tym stwierdzeniem, że prawo albo władza do wzbudzania z martwych i do doprowadzenia wielu, albo wszystkich do doskonałości, zostało nabyte przez naszego Pana przez Jego śmierć - jako okup za wszystkich.[28]
- Nie mógłby być Panem w żaden inny sposób - bez powołania przez Ojca.[29]
- Ten werset jest cytowany wraz z innymi oraz z pytaniami dla modelowego badania pierwszego rozdziału Boskiego Planu Wieków: Na jakiej pewnej podstawie możemy mieć nadzieję „poranku” i jego „radości”?[30]
- Mimo iż nazywają Chrystusa Panem, niektórzy zaprzeczają i gardzą powagą oraz skutecznością samej transakcji, poprzez którą stał się Panem. Odważnie stwierdzają brak potrzeby Odkupiciela.[31]
- Jedną z ról Chrystusa jako Pana będzie funkcja sędziego. Ktokolwiek upadnie w nowej próbie tysiącletniego dnia sądu, zostanie skazany na druga śmierć.[32]
- Nie należycie też do siebie samych - drogoście bowiem kupieni; Człowiek, Chrystus Jezus, który siebie samego złożył jako okup za wszystkich – 1 Kor. 6:19,20, 1 Tym. 2:5,6. On nie uwolnił wszystkich. Z Jego postanowienia istnieje tylko jedna droga do wolności – poprzez wiarę w Jego ofiarę.[33]
- Nasz Pan, Jezus Chrystus, jako przedstawiciel Jehowy zabezpieczył przywilej pojednania z grzesznikami poprzez swą drogocenną krew.[34]
- Dzięki zasłudze Jego posłuszeństwa aż do śmierci.[35]
- Nikt nie ujdzie ani w tym wieku, ani w przyszłym konieczności stawienia się na próbie życia przed trybunałem Chrystusowym.[36]
- I nad umarłymi
- Martwym i umierającym światem ludzkości.[37]
- Chrystus żył jako człowiek i umarł, aby w ten sposób nabyć prawo kontrolowania wszystkich tych, którzy weszli do więzienia śmierci.[38]
- Bóg polecił Izraelowi zniszczyć narody. Ludzie, którzy wówczas zginęli, znajdują się w stanie nieświadomego snu, a nie cierpienia. Zostaną oni zbudzeni z tego snu i otrzymają wszystkie błogosławieństwa wiecznego życia.[39]
- To Jego głos zbudzi umarłych, a Jego mądrość i łaska poprowadzi wszystkich chętnych i posłusznych do spełnienia pełnego zmartwychwstania.[40]
- Drugie zmartwychwstanie będzie dziełem Chrystusa i będzie mieć miejsce w czasie Jego tysiącletniego panowania; w celu wzbudzenia, podniesienia, obdarzenia życiem, co będzie szczególnym dziełem w czasie Jego panowania.[41]
- Pierwszym zmartwychwstaniem będzie zmartwychwstanie świętych, natychmiast w czasie przyjścia Chrystusa.[42]
- "Naprawienie wszystkich rzeczy” oznacza przywrócenie wszystkich rzeczy do stanu poprzedniego, zarówno martwych jak i żywych, do ich pierwotnego stanu doskonałości, utraconej w wyniku przestępstwa Adama – Dzieje Ap. 3:21. [43]
- I nad żywymi
Przypisy
- ↑ R-669:2
- ↑ E-18
- ↑ R-745:4
- ↑ R-810:1
- ↑ E-134
- ↑ R-483:6, R-43:5
- ↑ R-43:5
- ↑ R-641:6, R-464:1
- ↑ HG-336
- ↑ R-316:5
- ↑ R-5612:1, R-709:5
- ↑ R-4633:3
- ↑ R-1853:6
- ↑ HG-359
- ↑ B-133
- ↑ E-453
- ↑ R-4633:3
- ↑ A-133
- ↑ A-149, E-18, R-726:3, R-709:5, R-43:5
- ↑ R-1286:4, R-1970:3, R-726:3, R-641:6, R-464:1, R-61:2
- ↑ R-726:3, R-61:2
- ↑ E-134
- ↑ R-61:2
- ↑ R-61:2
- ↑ A-141
- ↑ E-453
- ↑ R-1970:3
- ↑ R-1854:6
- ↑ R-4633:3
- ↑ R-1900:5
- ↑ C-202
- ↑ R-1452:6
- ↑ R-1286:4
- ↑ R-1316:5
- ↑ R-810:1, R-726:3
- ↑ HG-41
- ↑ A-150, R-1853:6, R-1680:4
- ↑ R-5612:1
- ↑ R-5706:4
- ↑ R-1816:3
- ↑ R-1118:2
- ↑ R-1118:2
- ↑ R-1118:5
- ↑ A-150, R-1853:6, R-1680:4
- ↑ R-5706:4, R-5324:2, A-149