Ewangelia św. Mateusza 10:5

10:5 Tych dwunastu posłał Jezus, rozkazując im i mówiąc: Na drogę poganów nie zachodźcie, i do miasta Samarytańczyków nie wchodźcie;

Komentarz

• Na drogę pogan
  1. Aż do czasu, gdy skończył się siedemdziesiąty tydzień łaski dla Izraela.
  2. Mieli odszukać tylko prawdziwych Izraelitów.
  3. Ponieważ wszystkie Boskie obietnice i przymierza były nadal związane z narodem Izraelskim.
  4. Łaska nie mogła przejść do pogan wcześniej, aż Izraelowi dana była ta możliwość i dopóki on z niej nie skorzystał, na ile potrafił.
  5. We właściwym czasie, pod przewodnictwem Ducha, apostołowie udali się do wszystkich narodów.
  6. Jezus nie kładł swego życia dzień po dniu służąc światu, lecz jedynie Izraelowi.
  7. Było właściwe, aby żniwo, które należało do Żydów, było z nimi związane.
• Samarytan
  1. Poganie z domieszką żydowskiej krwi.
  2. Różnorodna ludność osiedlona przez administrację babilońską w różnych częściach Palestyny, w czasach, gdy Izrael dostał pozwolenie na powrót z niewoli.
  3. Nie byli to Żydzi czystej krwi; nie przystosowali się w pełni do ich prawa i nie kultywowali w pełni ich tradycji.
  4. Uznawali oni jednak Jakuba również za swojego ojca.
  5. Ludzie pół-religijni.
  6. Jezus zaznaczył w ten sposób, że Samarytanie stanowili odrębną grupę od Żydów.