Ewangelia św. Mateusza 25:16

25:16 A poszedłszy on, który wziął pięć talentów, robił niemi, i zyskał drugie pięć talentów.

Komentarz

• Pięć talentów
  1. Szukając możliwości najlepszego spożytkowania ich wszystkich.
• Obracał
  1. Wykorzystywał je głosząc, nauczając itp.
  2. Osobisty dobytek i kwalifikacje nie powinny być wykorzystywane do realizacji światowych ambicji, ani pogrążone w bezcelowej bezczynności, ale spożytkowane na rzecz służby Bogu.
  3. Pozostawiony z możliwością swobodnego działania. Podobnie my, nie jesteśmy szczególnie krępowani dyrektywami odnośnie wykorzystania naszych poświęconych talentów i okazji.
  4. Rolą zarządcy jest odnaleźć sposób, w jaki może pomnożyć posiadane talenty i pieniądze poświęcone Panu, jak również spostrzegać najlepsze możliwości, jakie podpowiada mu pod wpływem pańskiego słowa jego uświęcony rozsądek.
  5. Jednym z przywilejów i obowiązków jest szukanie w jaki sposób możemy najlepiej rozwijać i pożytkować nasze talenty, aby odnosić jak najwyższe zyski; inwestowanie w sprawy Pana jest tak samo niezbędne, jak chcąc osiągnąć zysk niezbędne jest inwestowanie w finanse.
• Nimi
  1. Wszystkimi posiadanymi talentami, a nie częścią z nich. Jak zasada, że ludzie są albo zimni, albo gorący w sprawach duchowych.
  2. Niektórzy „utalentowani na pięć” mogą pożytkować trzy, a pozostałe dwa zmarnować, ale dajemy pod wątpliwość takie prawdopodobieństwo.
• Zyskał dalsze pięć
  1. Nie oczekiwał więcej niż mogli osiągnąć. Wobec każdego oczekiwał zysków proporcjonalnych do posiadanego wkładu – spodziewając się więcej od tych, którzy mieli pięć talentów, a mniej od tych, którzy mieli jeden lub dwa.
  2. „Utalentowani na pięć” nie powinni porównywać się z innymi i twierdzić, że zrobili wystarczająco dużo.
  3. Sługa „utalentowany na pięć”, który wiernie podwaja posiadane talenty, osiąga więcej niż sługa, który ma jeden talent i podwaja go.
  4. Tyle samo co „utalentowanych na dwa i pięć”, co „utalentowanych na jeden” kopie w ziemi i ukrywa swoje talenty.