Ewangelia św. Mateusza 25:42
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
25:42 Albowiem łaknąłem, a nie daliście mi jeść; pragnąłem, a nie daliście mi pić;
Komentarz
- Nie daliście mi jeść
- Nie będą oni zmuszani do pomocy umarłym. Będzie to praca wypływająca z miłości, charytatywna. Jeżeli jednak nie osiągną oni ducha miłości, nie zostaną uznani za godnych królestwa, ponieważ Bóg jest miłością.[1]
- Niedbali jeżeli chodzi o złożone przez siebie śluby, wykorzystujący błogosławieństwa królestwa jedynie dla siebie.[2]
- Dając tym samym wyraz braku dobrych chęci i miłych, łagodnych uczuć.[3]
- Macie mniej lub więcej ducha samolubstwa, który jest duchem Szatana.[4]
- Nie chodzi tu o morderców, kłamców czy złodziei w dzisiejszym rozumieniu tych określeń, lecz o tych, którzy nie wykazują przejawów ducha miłości.[5]
- W czasie gdy Szatan będzie rozwiązany zaś władza laski żelaznej ulegnie zmiękczeniu w czasie „krótkiego czasu”, ci, którzy w swych sercach nie będą wierni wobec Boga ulegając jedynie zewnętrznemu naciskowi i rygorom prawa, okażą swe prawdziwe oblicze.[6]