Ewangelia św. Mateusza 26:41

26:41 Czujcież, a módlcie się, abyście nie weszli w pokuszenie; duchci jest ochotny, ale ciało mdłe.

Komentarz

• Czuwajcie i módlcie się
  1. Wiarą zbliżajcie się do Mistrza i ufajcie w Boski plan.
  2. Wszyscy, którzy czują, muszą również się modlić; wszyscy, którzy się żarliwie modlą, będą także czuwać. Modlitwa wyobraża wiarę, czuwanie zaś przedstawia uczynki, które muszą iść w parze z wiarą, dopóki wiara ta ma pozostać żywą.
  3. Potrzeba modlitwy i czuwania wypływa z faktu, że mamy przeciwnika, niewidzialnego wroga, który stara się nas zwieść, odwieść nas od naszej przysięgi poświęcenia.
  4. Diabeł szuka, kogo by pożreć. Zna twoje słabe punkty i jest gotów je wykorzystać.
  5. Przypuszczać, że życie chrześcijanina zależy jedynie od modlitwy, bez żarliwego studiowania Bożego Słowa, to jak twierdzić, że drzewo może istnieć tylko dzięki liściom, bez korzeni i gleby. Oba te elementy są niezbędne.
  6. Będą dążyć do tego, o co będą się modlić. Szczerość modlitwy będzie pomagać im w czuwaniu.
  7. Naszą rzeczą jest czuwać i modlić się, starając się czynić, co w naszej mocy; Bożą rzeczą jest kierować i nadzorować nasze sprawy.
  8. Módlcie się o kierownictwo, mądrość i łaskę.
  9. Modlitwa miała być oznaką czuwania i sygnałem, że ich czuwanie nie było wystarczające, lecz że konieczna jeszcze była Boska pomoc.
  10. Niektórzy modlą się i zaniedbują czuwania, inni czuwają, lecz zaniedbują modlitwę. Oba te błędy są poważne.
  11. Nie tylko w mojej sprawie. Musicie także czuwać w swych sprawach. Godzina poważnej próby jest nad nami wszystkimi.
  12. Nasz Pan czuwał i modlił się; otrzymał błogosławieństwo, został wzmocniony i zwyciężył. Apostołowie nie modlili się ani nie czuwali, czego wynikiem było to, że ulegli rozproszeniu i dezorientacji.
  13. Baczenie na nasze słowa, myśli i czyny, dążenie do uwielbienia Pana w świętości, a nie hołdowanie żywym, bądź zmarłym ludziom albo różnym credo.
  14. Bacząc na nasze słabości, błędy i braki, abyśmy mogli chronić się przed nimi.
  15. Bacząc nie tylko na zdradę naszego Pana, jego proces i ukrzyżowanie, ale także na doświadczenia, jakie stały się ich udziałem w kolejnych dniach, gdy uczniowie spotykali się za zamkniętymi drzwiami.
  16. Baczyć na wpływy świata, ciała i szatana; baczyć na zachęty płynące z Pańskiego Słowa, baczyć na wszystko to, co może wzmocnić wiarę, nadzieję, lojalność i miłość.
  17. Módlcie się razem jako lud Pański, módlcie się w domach i w rodzinach, módlcie się w ukryciu, w prywatności, pielęgnując ducha modlitwy we wszystkim, co czynimy i mówimy.
  18. Chociaż jest koniecznością, nigdzie modlitwa nie jest określona jako obowiązek, nie ma także podanej formy modlitwy.
  19. Częstotliwość i tematyka modlitw regulowana jest okolicznościami i szczerością służby.
  20. Wydaje się, że szczególna potrzeba modlitwy ma miejsce w czasie Pamiątki.
  21. Należy być aktywnym, czujnym współpracownikiem Bożym i Chrystusa.
• Abyście nie popadli
  1. Abyście nie ulegli.
  2. Nie chodzi o to, abyśmy nie podlegali pokuszeniom, lecz abyśmy im nie ulegali.
  3. Ci, którzy zaniedbują słów Pana, z pewnością wejdą w pokuszenie i z dużym prawdopodobieństwem upadną.
• W pokuszenie
  1. W godzinie próby, jaka jest nad nami.
  2. Koniec tego wieku jest godziną pokuszenia – Obj. 3:10 albo próby. Jest to godzina Getsemane.
  3. I nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego! – Mat. 6:13
  4. Tak jak i oni wchodzili wówczas w okres szczególnego pokuszenia, podobnie i my pod koniec tego wieku żyjemy w czasie szczególnej próby, dotyczącej wszystkiego tego, czego się nauczyliśmy.
  5. Od kilku lat zauważyliśmy szczególną siłę pokuszeń w czasie Pamiątki każdej wiosny.
• Duch wprawdzie jest ochotny
  1. Dla nich słowa te znaczyły jedynie, że byli ochotnego ducha, chętni myślami, intencjami.
  2. Ich intencje były lepsze niż ich zdolność do działania.
  3. W tym miejscu, nowe stworzenie, wola.
• Ale ciało mdłe
  1. Z greckiego astheneo, co znaczy bez sił; ponieważ a oznacza bez, natomiast sthenos siłę.
  2. Stare stworzenie, pod względem umysłowym i fizycznym.
  3. Nie dorównuje standardom sprawiedliwości, lecz jesteśmy silni w miarę, jak pokonujemy naturalne skłonności.
  4. Gdybyśmy byli doskonali, nie mielibyśmy dużych trudności w kierowaniu swymi umysłami i ciałami, gdy nasza wola zostałaby raz nastawiona na czynienie sprawiedliwości.