Ewangelia św. Mateusza 6:14

6:14 Bo jeźli odpuścicie ludziom upadki ich, odpuści i wam Ojciec wasz niebieski;

Komentarz

• Bo jeśli odpuścicie

  Tak jak ojciec syna marnotrawnego. Gdy zobaczymy żałującego za swe winy, przychodzącego w pokorze, czy na ten widok nasze serca nie zostaną dotknięte i nie wyjdziemy do połowy drogi, aby go spotkać, przebaczyć mu, pozdrowić go z łagodnością i nałożyć na niego szatę pełni społeczności i braterstwa?

  Bóg nie będzie bardziej łaskawy dla nas i naszych niedoskonałości, niż my jesteśmy łaskawi dla naszych braci i ich niedoskonałości.

  Celem tej nauki jest nauczenie nas współczucia i umiejętności przebaczania światu.

  Zbyt chętnie spoglądamy jedynie na sprawiedliwość Bożego charakteru, kopiujemy ją i obchodzimy się według niej surowo z wszystkim naszymi dłużnikami; natomiast On dał jasno do zrozumienia, iż największymi przymiotami jego charakteru są miłość, współczucie, łagodność i wyrozumiałość.

• Odpuści i wam

  Bóg jest gotów przebaczyć kochającym i łaskawym, którzy pragną odzwierciedlać jego charakter.

  Tylko miłosierni miłosierdzia dostąpią; a jeśli nie będziemy mieli miłosierdzia w rękach Pańskich, to wszystko będzie stracone.

  Jakaż się tutaj znajduje zachęta do współczucia, łaskawości i przebaczania!