Księga Nehemiasza 2:2
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
2:2 I rzekł mi król: Czemuż twarz twoja tak smutna, gdyż nie chorujesz? Nic to innego, jedno smutek serca. I zlękłem się nader bardzo.
Komentarz
- Zląkłem się – I to z ważnego powodu, bo życie jego było w niebezpieczeństwie. Monarchowie, bowiem wymagali, aby ich podwładni byli zawsze uśmiechnięci[1]
Przypisy
- ↑ R-2526:236